Benim kara bocuklerim:)

Bu benim kizim sandrine. fildisi'nde oturuyor ama Paris'de ekonomi okuyor; esimin arkadasinin kizi;

Ilk bizi ziyarete geldiginde cok guzel bir hafta gecirdik beraber. Sirlarimizi paylastik (daha dogrusu o sirrini anlatti bana:)) Bir erkek arkadasi oldugunu, ama babasinin bundan haberi olmadigini ve bizimde soylemememizi istedi. Once pek anlam veremedim ama cokta kurcalamadim:)

Ikinci ziyareti bir telefon gorusmesinden sonra gerceklesti; beni aradi ve bir arkadasi ile tekrar gelmek istedigini soyledi, peki dedim, Lille' gardan almaya gittimizde elinde kocaman bir buket cicek ve yaninda bu yagiz karaoglan vardi:) Yookkk artik dedim kendi kendime ama gardan onlari almadan donmekte olmazdi, esim once cok bozuldu, sanki arkadasina ihanet ediyormus gibi hissetti, cunku babanin bu ziyretten belli bir zamana kadar haberi olmadi. Bir turk olarak acikcasi benimde cok yadirgadigim bir seydi ama, hikayeyi ogrenince herzaman gelin kalin dedim:)))))

bu kara bocuk oglum André. Tasarimci'dir kendisi, cok guzel ayakkabi tasarimlari yapiyor, gerci henuz ogrenci ama bana gore gelecegi parlak (her ne kadar kendi kara olsada:))

Bunlarin hikayesi azicik yurek burkuyor,

Kiz ve oglan universitede tanisir ve birbirlerini severler, okullari bittikten sonra evlenmeyi dusunurler. Ama Fildisi ayni bizim guneydogu gibi: aile buyukleri ne derse o olur:((

Baba kizi icin uygun bir damat adayi bulmus, kizinin okulu bittikten sonra evlendirmeyi planlamistir bile ve her firsatta okulunu biran once bitirip, ulkesine donmesini kismetinin onu bekledigini soyler durur kizina.

Iste bu duygu karmasi icinde Sandrine Andre'yide alarak bize geldi durumu anlatti.

Bundan sonrasi hikayenin mutlu sona gidisi:

Esim ve ben araya girdik kizimizin babasi ile konustuk ikna ettik, simdi cocuklarin okulu bittiginde once Paris'de, sonra Fildisi Sahillerinde dugunumuz varrrrr.

Hepiniz davetlisiniz dostlar:))))))